|κενό|

# ανάποδες πόρτες, ξεχασμένοι λαβύρινθοι..

 // αόριστος κόσμος// φτασμένοι χαρακτήρες ιαπωνικών anime που κρέμονται από τα χείλη της ίδιας τους της ατάκας προτού το φινάλε..

//πιάνεις τον εαυτό σου να κοιτάει με μισό μάτι πίσω αφού μπροστά είναι "έτσι" και στάσιμο και βαριέσαι, βαριέσαι// όχι δε βαριέσαι γιατί φοβάσαι το πίσω

και σκέφτεσαι πόσο μελαγχόλησα/μελαγχόλησες/μελαγχόλησε γιατί κατά βάθος αύριο θα ξυπνήσει/ξυπνήσεις/ξυπνήσω με την ενοχή του χτες ++=++ καινούριες (;) σκέψεις, χάος γενικά ενώ αναζητάς χάος σιωπής..

// αλλά και πάλι θα νυχτώσει και θα κλείσεις το μεγάλο φως,θα ανάψεις  ένα μικρότερο, ίσως αυτό της τάδε ψυχής που βλέπει το κενό παθολογικά όμορφο και σαδιστικά μακρόσυρτο να απλώνεται στο κεφάλι μου/σου/του

  # ξεχασμένες πόρτες, ανάποδοι λαβύρινθοι..

.. κενό.